چرا ارسطو دانش را برای دارابودن فضیلت کم‌اهمیت می‌داند؟

[Virtuous Actions versus Virtuous Character]

Someone might be puzzled, however, about what we mean by saying that we become just by doing just actions and become temperate by doing temperate actions.

ممکن است کسی در مورد چیزی که منظور ما است دچار اشکال شود و منظور ما را متوجه نشود، از این که گفتیم ما عادل می‌شویم از راه انجام اعمال عادلانه و از راه انجام اعمال عفیفانه، عفیف می‌شویم.

اگر خاطرتان باشد، ارسطو گفت ما اگر بخواهیم عفیف شویم، باید کارهای عفیفانه انجام دهیم و اگر بخواهیم شجاع باشیم باید کارهای شجاعانه انجام دهیم. در این قسمت می‌گوید ممکن است کسی دچار اشکال و ابهام  شود که معنای این حرف چیست؟ اگر من بتوانم کارهای شجاعانه انجام دهم پس شجاعم، در این صورت دور پیش می‌آید. طبق نظر ارسطو اگر بخواهم عفیف شوم باید کار عفیفانه انجام دهم، کار عفیفانه را چه کسی انجام می‌دهد؟ کسی که عفیف است، پس چه معنا دارد بگویم اگر می‌خواهم عفیف شوم باید کار عفیفانه انجام دهم؟ این ابهامی است که وجود دارد. ارسطو می‌گوید ممکن است کسی به این نظرم اشکال دوری بودن را وارد کند. اگر من کار شجاعانه انجام می‌دهم پس already شجاع هستم، پس چه معنا دارد بگویم از راه انجام عمل شجاعانه می‌خواهم عفیف شوم؟

For [one might suppose that] if we do grammatical or musical actions, we are grammarians or musicians, and, similarly, if we do just or temperate actions, we are thereby just or temperate.

کسی که ادیبانه صحبت می‌کند یا یک قطعه خوب موسیقی درست می‌کند، قطعاً ادیب یا موزیسین است که این کار را می‌کند. دقیقاً بحث عدالت هم همین طور است، اگر کسی کار عادلانه انجام می‌دهد پس حتماً عادل است.

اشکال این است که گفتید اگر بخواهیم عادل شویم باید کار عادلانه انجام دهیم، اگر بتوان کار عادلانه انجام داد، پس عادل هستم که می‌توانم عادلانه عمل کنم، دقیقاً مثل این که اگر قطعه ادبی می‌سرایم پس ادیبم. ارسطو همیشه میان virtue و craft مقایسه می‌کند.

But surely actions are not enough, even in the case of crafts; for it is possible to produce a grammatical result by chance, or by following someone else’s instructions.

حتی در بحث craft، صرف عمل نشان نمی‌دهد که فرد هنرمند یا ماهر است چون ممکن است این کار را از راه تقلید از کسی انجام بدهد، یا ممکن است با آموزش و توصیه کسی توانسته عمل را انجام دهد و صرف عمل نشان نمی‌دهد فرد شاعر است یا ادیب. کسی هم که عمل شجاعانه انجام می‌دهد نشان نمی‌دهد شجاع است، ممکن است یک gap وجود داشته باشد. در craft، gap کمتر است، در مثال‌های مربوط به craft فاصله خیلی زیاد نیست ولی در virtue احتمال‌های زیادی پیش می‌آید. می‌گوید هم در craft و هم در virtue ممکن است کسی کار فضیلت‌مندانه‌ای انجام دهد ولی فضیلت نداشته باشد. به شبه‌فضایل اصطلاحاً so do virtue می‌گویند یعنی ظاهر فعل شبیه virtue است ولی فضیلت واقعی نیست، ممکن است دو نفر مانند هم در جنگ مقاومت کنند ولی به یکی از آن‌ها می‌توانید بگویید شجاع و به دیگری نمی‌توان گفت شجاع.

…