ابوطالب صفدری پس از اتمام تحصیلات خود در مقطع کارشناسی مهندسی مکانیک، به واسطۀ دغدغه‌ها و پرسش‌های فلسفی خود، با تغییر رشته به فلسفۀ علم، مقطع کارشناسی ارشد و دکترای خود را در دانشگاه صنعتی شریف به پایان رساند. حوزۀ پژوهشی او در تقاطع فلسفۀ تکنولوژی و علوم شناختی تعریف شده و مشخصا بر فلسفه و اخلاق هوش مصنوعی و رباتیکز تمرکز دارد. رویکرد او رویکردی پدیدارشناسانه بوده و عمدتاً بر آثار و ایده‌های هوسرل، مرلوپونتی و نوپدیدارشناسانی همچون دریفوس، گالاگر، زاهاوی، نویی و تامپسون متکی است. او در حال حاضر به عنوان پژوهشگر پسادکترا در دانشگاه برمن آلمان مشغول پژوهش و تدریس است. او به عنوان پژوهشگر ارشد پروژۀ “انسان در مریخ” این دانشگاه، دست اندرکار توسعۀ یک چهارچوب نو بر اساس ایده های پدیدارشناسانه برای فهم اعتماد در تعامل انسان-ربات / هوش مصنوعی است.