قاعده زرین در حدیث و اخلاق
نوشته حاضر بر آن است تا ابعاد یکى از بنیادى ترین و عام ترین قواعد عملى اخلاق را در احادیث و اخلاق نشان دهد. این قاعده به دلیل کارآیى و قابلیت فراوانى که دارد، به قاعده زرین نامور شده است و دو صورت دارد؛ طبق صورت بندى مثبت: «آنچه را دوست دارى دیگران نسبت به تو انجام دهند، تو نیز نسبت به دیگران انجام بده» و صورت بندى منفى آن چنین است: «آنچه بر خود نمى پسندى بر دیگران مپسند» این نوشته هفت بخش دارد: بخش نخست، تصویرى از اهمیت عملى این قاعده را به دست مى دهد. بخش دوم، جهانى بودن این قاعده را با ردیابى آن در ادیان و مکاتب اخلاقى نشان مى دهد. بخش سوم، با مرور احادیث گوناگون، به بررسى ابعاد این قاعده در متون حدیثى مى پردازد. چهارمین بخش، جایگاه آن را در اخلاق اسلامى مى نمایاند. پنجمین بخش، نقش این قاعده را در تخیل اخلاقى و ضرورت آن را نشان مى دهد و ششمین بخش گستره آن را منعکس مى کند. هفتمین بخش برخى از بدفهمى هاى این قاعده را نشان داده، از اهمیت آن دفاع مى کند. این نوشته با مرور ادبیات این حوزه مى کوشد نشان دهد که از منظر روایات، قاعده زرین مهم ترین قاعده براى حیات فضیلت مدار، فهم مسائل اخلاقى، تصمیم گیرى در موارد دشوار، شناخت فضایل از رذایل و داورى صحیح اخلاقى است.