گزارشی از کتاب اخلاق و دین
رابطه دین و اخلاق از مسائلی نیست که به تازگی اذهان فیلسوفان دین، متکلمان و دیگر اندیشمندان را به خود جلب کرده باشد، بلکه وجود آن در میان پیروان همه…
رابطه دین و اخلاق از مسائلی نیست که به تازگی اذهان فیلسوفان دین، متکلمان و دیگر اندیشمندان را به خود جلب کرده باشد، بلکه وجود آن در میان پیروان همه ادیان الهی و غیر الهی (مسیحیت، اسلام، آیین کنفسیوس و …) به نوعی مشهود، و در پاره ای از مکاتب نمود آن بیشتر است. اختلاف […]
رابطه دین و اخلاق از مسائلی نیست که به تازگی اذهان فیلسوفان دین، متکلمان و دیگر اندیشمندان را به خود جلب کرده باشد، بلکه وجود آن در میان پیروان همه ادیان الهی و غیر الهی (مسیحیت، اسلام، آیین کنفسیوس و …) به نوعی مشهود، و در پاره ای از مکاتب نمود آن بیشتر است. اختلاف اشاعرع و معتزله درباب حسن و قبح عقلی یا شرعی افعال حکایت از سابقه دیرینه این مساله دارد و تا امروز نیز، که دین در میان برخی از صاحب نظران، بعد الهی خود را از دست داده و بر اساس دیدگاه های طبیعت گرایانه – اعم از روان شناختی و جامعه شناختی – تفسیر و تعبیر می شود و فلسفه دین، دیگر نه به معنای دفاع عقلانی از اعتقادات دینی، بلکه به معنای تفکر عقلانی و فلسفی درباب دین است، این مهم، همچنان اهمیت خود را در عرصه معرفت بشری حفظ کرده است.
