نظریه ملاصدرا درباره عقل عملی
انسان برای پاکی و اعتدال مزاجی که دارد از طرف خداوند شایسته صورت کمالی نفس ناطقه شناخته شده است. این نفس که قوه ای روحانی است آدمی را قادر می…
انسان برای پاکی و اعتدال مزاجی که دارد از طرف خداوند شایسته صورت کمالی نفس ناطقه شناخته شده است. این نفس که قوه ای روحانی است آدمی را قادر می سازد تا درک کلی و جزئی داشته، در معانی و صُور تصرف نماید. نفس ناطقه دارای دو قوه است که با یکی به ادراک امور […]
انسان برای پاکی و اعتدال مزاجی که دارد از طرف خداوند شایسته صورت کمالی نفس ناطقه شناخته شده است. این نفس که قوه ای روحانی است آدمی را قادر می سازد تا درک کلی و جزئی داشته، در معانی و صُور تصرف نماید. نفس ناطقه دارای دو قوه است که با یکی به ادراک امور کلی و با دیگری به انجام اعمال فکری می پردازد. قوه ای که نفس ناطقه با آن به درک کلیات می پردازد عقل نظری نامیده می شود. نحوه حصول علم کلی طبق نظریه متعارف مشائی از رهگذر اتصال به عقل فعال است که تمام صورتهای کلی ادراکی را دارد. بدین ترتیب نفس برای درک کلیات روی به سوی عالم مافوق خود یعنی عالم عقول مفارقه دارد و هرچه بیشتر به علوم کلی دست خواهد یافت. قوه ای که نفس ناطقه با آن به انجام اعمال فکری می پردازد عقل عملی نامیده می شود. نحوه انجام اعمال فکری از طریق کسب رای جزئیی درباره امور عملی است.
